बनमस्का ....

बनमस्का .... 

मी जे लिहीतो त्यात नेहमी भूतकाळ डोकावतो...हो!!! नॉस्टॅल्जियात रमतो मी!!! 
आठवणींच्या दुनियेत हरवायला मला आवडतं ... आणि लिहायला मला ते वर्तमानात.
थोड्या काळासाठी का होईना वास्तवापासून दूर जाण्याच आणि इतरांना तिथं नेण्याचं आणखी एक उत्तम साधन.

माझ्या लिहीण्यात मग अंगण पसरतं , चांदण दिसायला लागतं , बकुळीचा सुंगधी सडा पडतो, बालपण डोकावतं, शाळा आठवते, कॉलेज कट्ट्याच्या आणि त्या स्वछंदी दिवसांच्या हलक्या फुलक्या आठवणी शेवरीच्या पांढऱ्या म्हातार्यांगत भिरभिरत राहतात.  

कट्टा !!!...  कट्टा तर नॉस्टॅल्जिया च्या सफरीतलं माझ अत्यंत जिव्हाळ्याच ठिकाण... उरापाशी जपून ठेवलेल...  किंबहुना तिथे कायमच गोंदलेलं एक सुंदर स्वप्नचित्र...

 अजूनही आजूबाजूला कोणी शिलगावलेल्या सिगारेटच्या वासानं माझ्या कट्ट्यावरच्या आठवणींचा वणवा पेटतो आणि चहाच्या एका कपा बरोबर कधी त्यांचा महापूर येतो....  तासंतास घालवलेले ते कट्ट्यावरचे क्षण आजूबाजूला कोणी तरी दिलेल्या एखाद्या हलक्या शिवीने जिवंत होतात आणि टाळी साठी कोणा पुढे केलेला हात आपसूक जाऊन खांद्यावर विसावतो. 

मित्र म्हणजे सर्वस्व, and vice a versa.!  अशीच फक्त डेफिनिशन असलेल्या त्या दिवसांची आठवण कट्ट्याविना येणं अशक्य असतं .... ती जागी होताच मनातल्या गरमागरम पावा वर अलगद पडलेलं लोणी विरघळून त्याचा एक खमंग वास दरवळतो  ... 
आणि मग...  आठवणींचा हा बनमस्का माझ्या काव्यातून जागा होतो.

वाफाळत्या चहा बरोबर
नाॅस्टॅलजीया उफाळून येतो
अन् आठवणींचा बनमस्का 
अलगद काळजात विसावतो...

                                 डोकावतो काॅर्नरचा इराणी,
                                गप्पांचा अड्डा, माव्याचा केक.
                                धुरांच्या वलयांमधे दिसत राहाते,
                                 शेअर केलेली छोटी गोल्डफ्लेक...

डाऊनलोड करून बघत राहातो,
त्या गप्पा विनोद मस्करी थट्टा.
मनामधल्या वाइड स्क्रीनवर,
दिसत राहातो जगलेला कट्टा...

                                  दरवळतो हा सुगंध अचानक
                                  आठवते ती धमाल सारी.
                                  गल्ली चुकल्या जीवाला मग,
                                  खुलवते डाऊन द लेन मेमरी...

... खुलवते डाऊन द लेन मेमरी!!!

***
प्रकाश केळकर 

Comments

  1. UnknownJuly 28, 2018 at 3:30 AM

    वा...तुझ्या लिहिण्यात भूतकाळ डोकावतोच पण त्याची आजच्या काळाशी खूप छान घातलेली सांगड मोहून जाते...

    ReplyDelete
    Replies
    1. SatishJuly 28, 2018 at 3:41 AM

      maast. Sounds like mine...everybody's past.

      Delete
    2. प्रकाश केळकरJuly 28, 2018 at 6:47 AM

      Thanks Mahesh...

      Delete
    3. UnknownAugust 3, 2018 at 11:18 PM

      “Manaatlya garam garam paawa war algad padlela loni virghalun...” Mastachhh !!!! Lahanpanichya tya aathwani pan ashya garam paawaashi ekroop zalelya lonyasarkhya ... naajuk, haluwaar japun thewlelya ... 😍

      Delete
  2. UnknownJuly 28, 2018 at 3:41 AM

    वा , बऱ्याच वर्षांनी कट्टा आठवला , सुंदर त्या आठवणी , आता सगळे आपापल्या वाटेवर पण खुणेची शिट्टी ऐकू आली की ते दिवस डोळ्यापुढे येतात

    ReplyDelete
  3. UnknownJuly 28, 2018 at 3:48 AM

    प्रकाश, तुझ्या लिखाणाची एक वेगळीच स्टाईल आहे. तुझी प्रतिभा, शब्दसाठा आणि व्यक्त होण्याची पध्दत, लाजवाब आहे. तुझ्यातला कवि, ह्या सदरात कधी दाखल होतोय, ह्याची वाट पाहातोय

    ReplyDelete
  4. Shrikant KelkarJuly 28, 2018 at 4:23 AM

    मनातल्या गरमागरम पावा वर अलगद पडलेलं लोणी विरघळून त्याचा एक खमंग वास दरवळतो  ... sums it up so nicely... your writing style has an earthiness that is hard to find...keep it up!!!

    ReplyDelete
  5. ASDJuly 28, 2018 at 4:28 AM

    सुंदर नेहमीप्रमाणे तुझ्या मधे असलेला कवी लेखकाच्या हातात हात घालून संचारलाय

    ReplyDelete
  6. Shantanu GhateJuly 28, 2018 at 4:45 AM

    सहीच!! सगळं एकदम डोळ्यांसमोर आले..

    ReplyDelete
  7. UmyaJuly 28, 2018 at 4:52 AM

    सुंदर लेखन कौतुकास्पद आहे.

    ReplyDelete
    Replies
    1. UmyaJuly 28, 2018 at 4:58 AM

      छान

      Delete
    2. UnknownJuly 28, 2018 at 6:46 AM

      मस्तच , फारच छान शब्दांकन .

      Delete
  8. Shriniwas JoshiJuly 28, 2018 at 4:53 AM

    सुंदर आठवणी सुंदर शब्दात! गल्ली चुकला जीव - अतिशय सुंदर प्रतिमा!!!

    ReplyDelete
  9. Manasi GhateJuly 28, 2018 at 5:01 AM

    मस्तंच!! Reminiscing those days indeed!!

    ReplyDelete
  10. UnknownJuly 28, 2018 at 5:43 AM

    Waah, Sundar lihilay!

    ReplyDelete
  11. प्रकाश केळकरJuly 28, 2018 at 6:48 AM

    Thank you all for lovely comments...

    ReplyDelete
  12. suchetaJuly 28, 2018 at 9:05 AM

    प्रकाश,
    भाषा, शैली सगळच सुरेख
    सगळ्यांना स्मरणरंजन करायला लावतोस
    मंजू

    ReplyDelete
  13. UnknownJuly 28, 2018 at 9:24 AM

    Masta!!!

    ReplyDelete
  14. UnknownJuly 28, 2018 at 9:30 AM

    Nice

    ReplyDelete
  15. UnknownJuly 28, 2018 at 9:54 AM

    Masta!!!

    ReplyDelete
  16. Gautam MaratheJuly 31, 2018 at 6:03 PM

    खूपच मस्त! पंचेंद्रियांची सांगड घातल्ये. हे म्हणजे त्या हॅरी पाॅटरमधवल्या लव पोशन सारखं आहे. लेखक imagination चाळवतो आणि वाचकाला त्याच्या मेमरी लेनमधले गंध, आवाज आणि रंग आठवतात. It become a very personal experience... सहीच.

    ReplyDelete
  17. UnknownAugust 2, 2018 at 3:08 AM

    अतिशय सुंदर लिहिले आहे

    ReplyDelete
  18. UnknownAugust 2, 2018 at 6:26 PM

    कट्टयावर बसुन ती आली की धडधड; गेली की निराषा हे पण खूप आठवत.

    ReplyDelete
  19. UnknownAugust 4, 2018 at 8:09 AM

    Bum maska ni khupach majja aanli. Apratim lihilay blog. Bun maska kharach aaplya jawalcha. Tyachya barobar down the Memory Lane Kayla awadla !

    ReplyDelete
  20. Saloni JoshiApril 26, 2020 at 4:51 AM

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  21. Saloni JoshiApril 26, 2020 at 4:52 AM

    Amazingly potrayed .
    Katta outside my college with friends , good luck cafe chai with bun maska .. golden college days !
    A beautiful walk down the memory lane..

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Image
  "मैत्र जीवांचे" मे महिन्यातील शुक्रवार दुपार. खरंतर लांबलचक उन्हाळा सुरु होण्यापुर्वीच्या सुखद हवामान काळातला तो शेवटचा महिना. पण ती दुपार मात्र  फार रखरखीत जाणवत होती. कदाचित घराबाहेर न पडता बाहेर चालू असलेल्या परिस्थितीतुन सतत  मनात साचलेल्या होरपळीमुळे असेल...  कोविड ज्वालामुखीच्या उद्रेकाची झळ दिवसरात्र,चोवीस तास अन् तिन्ही त्रिकाळ शरीर, मन आणि मानसिकतेला विळखा घालून बसलेली. घरातल्या सुरक्षिततेच्या कोषात गुरफटून घेतलं असलं तरी फोन, झूम, नेट,टीव्ही,व्हाट्सअप, फेसबुक, इन्स्टा, ट्विटर, ई-मेल आणि असंख्य ऑनलाईन मिटिंग मधून बाहेरच्या जगाकडेच सारे कान आणि डोळे लागून राहिलेले... ह्या अश्या डोक्यात अविरत माहिती ओतणाऱ्या सगळ्या माध्यमांपासून थोडा वेळ लांब राहायला फोन बाजूला ठेवून मी डोळे मिटून कोचावर पहुडलो... तेवढ्यात तो वाजलाच.  स्क्रिनवरचं नाव पाहताच तात्काळ उचलला ... " नमस्कार. सॉरी शुक्रवारी दुपारी डिस्टर्ब करतोय. पण कामच तसं महत्वाचं आणि अर्जंट आहे... " पलीकडून संदीप, महाराष्ट्र मंडळ दुबई चे अध्यक्ष ... " आरे बोल ना! नो प्रॉब्लेम. मंडळाच्या कामासाठी तुला माहि...
Read more
Image
… बंदिस्त भावमुद्रा … माझी फोटोग्राफर मैत्रीण नेहा वैद्य नुकतीच  नागालँड च्या दौऱ्यावर जाऊन आली... तिच्या अप्रतिम " eye behind the camera " ने टीपलेले क्षण मला नुकतेच पाहायला मिळाले ...   ईशान्य     भारताचा हा भाग निसर्गसमृद्ध आहे. त्या सुंदर स्थळांचे तिने काढलेले फोटो उत्तम आहेतच ... पण तिने आपल्या कॅमेऱ्यात पकडलेले काही चेहेरे मला  विशेष भावले... त्यातल्याच ह्या काही "बंदिस्त भावमुद्रा" ... नेहा च्या कॅमेऱ्यातून आणि माझ्या शब्दात.  लोकरीच्या गुंड्याभोवती विणलेला बारीक वाणीचा सुरेख स्वेटर आहे हा. “bundle of joy” चा खराखुरा प्रत्यय देणारा “ आनंदी गुंडा”.. डोळे सदृश फटींमधून ओसंडून वाहाणारे त्याचे विस्मयकारक भाव, लाल गोऱ्या गोबऱ्या गालात दडलेलं आणि सुंदरश्या नाजूक जिवणीतून हळूच निसटू पाहाणारं हासू आणि बाहेर पडणारा हुंकार फोटोमधे बरोब्बर पकडला गेलाय... मर्फिच्या जाहीरातीतल्या बाळा पासून ते कुठल्याश्या दुधडेअरीच्या कॅलेंडर वरील दही चाटणार्या बाळकृष्णापर्यंतच्या सगळ्या आत्तापर्यंत पाहीलेल्या गोंडस बाळांची आणि मनांच्या हार्ड...
Read more
अरे sss कुठे नेवून ठेवलाय माझा ...  गेले काही आठवडे धमाल चालू आहे... बोरिवलीच्या उद्यानाच्या हद्दीबाहेरील एका  भल्या मोठ्या जंगलात नुसता धुमाकूळ चालू आहे.  टीव्ही लावला की तो चोवीस तास पाहायला मिळतोय . माकडांच्या कोलांट्याउड्या, वाघाचे खेळ आणि इतर बऱ्याच जणांचं बरंच काही पाहून हसता हसता डोळ्यात पाणी येतंय... सांगता येत नाही आणि सहनही होत नाही इतकी करमणूक ... पण म्हणून मोजक्या शब्दात मांडायचा हा एक प्रयत्न ...  घड्याळाच्या   तबकडीवर   होता   फिरत   एकच   फक्त   हात ,  अन्   वाघाच्या   जबड्यात   होते   दिसत   दुधाचेच   दात ... भगव्याला   लावून   पाहीली   त्यांनी   हिरवी   एक   झालर ,  उजवी   कडून   चालणारे   मग   बोलत   राही ले   सेक्यूलर ... पन्नास   पन्नासची   बेरीज   त्यांची   कधीच   जमली   नव्हती , तिन   आकड्यांच्या   भागाकारातून...
Read more